Het zijn vooral de lichtbrengers (lichtwerkers) die momenteel vast komen te lopen. Het is juist hun licht, hun enorme liefde voor de mensheid die hen de das om doet.
Zij zijn op aarde geïncarneerd om de mensheid naar een hoger plan te brengen. En nu zien en ervaren zij dat de mensheid alleen nog maar verder lijkt af te glijden en de oogkleppen nog vaster komen te zitten. Veel lichtbrengers hebben nu, bewust of onbewust, het gevoel dat zij gefaald hebben in hun opdracht. En hierdoor lopen ze zelf vast en zetten ze hun eigen licht en liefde gevangen. Dit gevoel van falen kan zelfs leiden tot depressie en zelfhaat.
Voor hen is het belangrijk in te zien dat de grote massa (nog) niet in staat is om waar te nemen wat zij zelf wel zien (door de sluier heen). Zij hebben immers een veel grotere zielservaring dan de grote massa. Door dit in te zien is het weer mogelijk oprecht mededogen te hebben, zowel naar de ander als naar zichzelf. Dan zal en kunnen hun liefde en licht weer volop stromen en een enorme bijdrage leveren aan dit unieke gebeuren in de kosmos.
Door hun verbinding van hart tot hart, van ziel tot ziel, raken zij hun medemens in hun kern. Hierdoor wordt de angst overstegen. Het schept moed, hoop en vertrouwen. Kwaliteiten waar veel mensen nu nog te kort aan hebben en die hen zullen helpen om hun stap naar eigen verantwoordelijkheid en vrijheid te zetten.
Dankjewel Lieve Erik , het helpers syndroom , ….
Compassie compassie compassie met de ander en mijzelf
Mooi Eric, ik begrijp helemaal wat je bedoelt. Het is een overweldigende tijd, die van ons ook veel vraagt! Mooi dat je hier iets over zegt! Joos
Wat mooi dat je de term lichtbrenger noemt. Zo’n tien jaar geleden schreef ik dit woord voor het eerst op een steen (tijdens een spirituele training) als antwoord op waarom ik hier ben. Ik had toen nog geen flauw idee hoe en wat. En er ontstond ook discussie: bedoelde ik niet wat anders, lichtgever/lichtwerker? Nee, ik breng licht en verder mag de ontvanger zelf weten wat hij ermee doet.
Dagelijks worstel ik nog wel met dit thema, hoe licht te brengen? Ik blijf vertrouwen dat het me op de juiste tijd en plaats helder zal worden.
Yvonne
Mijn pijn voor het verval in Atlantis, kon ik heel mooi in het Licht zetten, door vergeving te vragen voor de Totale mensheid en ook het begrip te beseffen dat het verval er was vanuit een natuurlijk verloop. Los van de emotionele gehechtheid te weten en de accepteren.